برنج ایرانی خوش طعم و عطر

برنج ایرانی خوش طعم و عطر

برنج ایرانی خوش طعم و عطر است.
برنج ایرانی یکی از معروفترین غلات ایرانی جهت طعم و عطر منحصر به فرد از بازار فروش بالایی برخوردار است.

یکی از مهمترین غلاتی که در جهان وجود دارد برنج نام دارد
و بیشتر مردم آن را به عنوان غذای اصلی می دانند.

طارم، گرده هاشمی ،چمپا و … از انواع مختلف گونه برنج ایرانی به حساب می آیند.

در بین گونه های ایرانی برنج هاشمی از بهترین و مرغوبترین برنج های ایرانی به حساب می آید.

و همچنین برنج عنبر بو سال های بسیاری است که به کشت می رسد و به علت داشتن عطر خوش و مزه خوب به نام شده است

و یکی دیگر از برنج های مرغوب که طعم و عطر خاصی دارد برنج لنجان نام دارد

که در زاینده رود اصفهان کشت می شود.

در ایران استان مازندران ،گیلان و گلستان و فارس به ترتیب بیشترین میزان تولید برنج را دارند

که در استان گیلان و مازندران مرغوب ترین برنج به کشت می رسد

و در پارس آباد به علت گرمسیری منطقه برنج آن از لحاظ عناصر غذایی از رتبه ویژه‌ای برخوردار است.

برنج ایرانی خوش طعم و عطر

در ایران اگر برنج را بخواهند نگهداری کنند برنج ها را در فضای باز نگهداری می کنند .
اهالی گیلان و مازندران برای نگهداری از برنجهایشان از ساقه های کندوج استفاده می کنند.
برای کشت برنج به دما، نور ،رطوبت، آب و خاک مناسب نیاز است

دمای بالا و پایین برای کشت برنج مناسب نیست و میانگین دمای مورد نیاز باید بین ۲۰ تا ۳۷ درجه سانتیگراد باشد.
نور یکی از مهمترین عواملی است که برای رشد برنج موثر است

در ابتدای کشت شدت نور باعث محدودیت رشد برنج است

و در پایان مخصوصاً موقع تشکیل خوشه جذب نور بین بوته های برنج افزایش می یابد.

برنج گیاهی است که به آب زیاد نیاز دارد و رطوبت کم عاملی است که گلدهی آنرا به تاخیر می‌اندازد

و همچنین باد و بارش باران در زمان گلدهی دمای زیاد آب و پایین بودن دما نیز موجب بازدهی کم گیاه میشود

و دمای آب نباید کمتر از از ۱۹ درجه و بیشتر از ۳۰ درجه باشد

خاک رسی از خاک هایی است که مناسب برای کشت برنج است.

طبع برنج

در طب سنتی ایران طبع برنج را بعضی گرم و بعضی سرد و بعضی معتدل می دانند.

خوردن رنج در درمان پیچش شکم و اسهال خونی موثر بوده و همچنین خوردن آن با دوغ تازه تشنگی را کاهش می دهد و در درمان اسهال صفراوی موثر است.

بیشتر پزشکان خوردن برنج را در هنگام بیماری منع می کنند و در هنگامی سلامتی انسان را تشویق به خوردن برنج می کنند زیرا دارای زیادی ویتامین b می باشد

و همچنین کسانی که به فشار خون مبتلا هستند مفید است.

برنج به درمان اسهال، پیچش شکم، فشار خون ،حرارت معده و همچنین اسهال که همراه با شکم پیچه باشد مفید است.
مصرف زیاد برنج باعث دل درد میشود و همچنین برای کسانی که به قولنج مبتلا هستند

خوردن آن توصیه نمی شود و همچنین برخی برنج را مسموم کننده و برخی باعث ایجاد سردرد دانسته‌اند.

وسایل قالی بافی با دست

وسایل قالی بافی با دست

وسایل قالی بافی با دست به عنوان یکی از هنر های ایرانیان باستان سالیان درازی است که جزء محصولات منحصر به فرد ایرانی به شمار می رود.
تیغ قالی بافی، دفتین، قیچی، تخته، چله، دستگاه و چارچوب دار قالی، نقشه، رنگ، زیری، روی و … از جمله محصولات و ابزار آلات مورد نیاز برای قالی بافی دستی ایرانی است.

تاریخچه وسایل قالی بافی

در دوره مفرغ از گورهای ترکمنستان و شمال ایران کاردک قالی بافی که ابزاری مخصوص قالیبافی محسوب می شود کشف کردند،
ولی واضح ترین تصویر درمورد قالیبافی عهد مفرغ زمانی است که دکتر علی غفوری دو ابزار قالی بافی را در زمانی که سیل آمد کشف کرد
وی با مشخص کردن مشخصاتی از شکل ظاهر و نوع طراحی آن ثابت کرد
که ابزار به دست آمده پس از وقوع سیل ابزاری برای قالی بافی می باشد
و وسیله ای برای جنگ نبوده است.

این دو ابزار در گوری، نزدیک کامفیروز فارس بوده که تاریخ آن قبل از دوره مفرغ آغاز می شود
اما به خاطر اینکه این دو ابزار از گور پیدا شدند نشان می دهد که ابزار قالی بافی به حساب می‌ آیند
که به احتمالاً ابزار های زن بافنده را با او به خاک می سپردند، تا در جهان دیگر هم بیکار نماند.

و بعد از کشف این دو ابزار نمونه های دیگری نیز کشف شده که سه یا چهار سوک یا خلال به هم و با حلقه مفرغی دیگری به هم وصل بوده اند این نمونه ،قدیمی ترین نمونه ای است که قبل از هزاره سوم قبل از میلاد کشف شده است.

وسایل قالی بافی با دست

وسایل قالی بافی هنوز هم به منظور های مختلف خرید و فروش و تبادل می شود.
امروزه هنوز هستند کسانی که قصد دارند از قالی بافی و این صنعت پر سود کسب درآمد کنند.
تمامی این افراد برای بافت قالی ایرانی مجبور هستند ابزار لازم برای قالی بافی را تهیه کنند.

قالی دست بافت ایرانی

قالی دست بافت ایرانی

قالی دست بافت ایرانی بیشتر به هنر قالی بافی شناخته می شود.
قبل از پیدایش این هنر هنرهایی مانند هنر سبد بافی، جاجیم بافی ،گلیم بافی و … وجود داشته
که همه ی این هنرها مقدمه‌ای شدند در به وجود آمدن هنر قالی بافی.

فرش هایی که در ابتدا بافته می شدند به خاطر اینکه ذهنی باف بودند،
طرح و نقش های ساده‌ای داشتند.

هنر فرش بافی در پنج قرن قبل از میلاد به بالاترین حد رسید که معروف ترین آن به فرش گره دار معروف است.
در زمان حمله عرب ها به شهر تیسفون
یکی از با ارزشترین فرش ها از میان آن فرش های به غارت کشیده شده فرش <بهار خسرو > می باشد.

قالی دست بافت ایرانی

در زمان سلطنت< خسرو اول> عرب ها این فرش را به قسمت های کوچکتر بریدند و آن‌ها را فروختند.
تاریخ نویسان عرب رنگ زمینه این فرش با ارزش را طلایی رنگ دانسته‌اند و چهار گوش آنرا ،تختی باعظمت از گلهای رنگارنگ توصیف کرده اند.
دوران صفویه یکی از دوران هایی است که هنر کاشی کاری و منقش کاری و و هنر قالیبافی در آن به اوج رسیده است.

شاه طهماسب و شاه عباس هرکدام با توجه به علاقه‌ای که به هنر قالیبافی داشتند این هنر را به بالاترین درجه خود رساندند
و با برپا کردن کارگاه‌های قالی بافی در شهر های مختلف سبب ایجاد منابع اقتصادی آن دوران شدند
و از آنها فرش های گرانبهایی مانند فرش اردبیل و چلسی و فرش های زیبای دیگری در بخش موزه های دنیا قرار گرفت.

قالی دستبافت ایرانی به عنوان یکی از محصولات فاخر ایرانی به شمار می رود
تاریخچه درخشان این صنعت در ایران نشان می دهد که این صنعت ایرانی قابلیت ماندگاری
و قابلیت ریسک سرمایه گذاری تولید را دارد.
خرید و فروش قالی ایرانی نه تنها در ایران بلکه در سایر کشور ها نیز رونق دارد.
بازار عمده صادرات فرش دستبافت ایرانی از گرمای زیادی برخوردار است.